Ύστερα από πολλά έτη εκπαίδευσης πάνω στο σύστημα και ύστερα από γνωριμία με τους εκπαιδευτές, τους χώρους και τους ασκούμενους, το Combatives αποτελεί τη μία και μόνη επιλογή. Η μετάβαση από το Civilian στο Street ήρθε φυσικά και χωρίς δεύτερη σκέψη. Ωραία η περίληψη ενός βιβλίου, χρήσιμη, αλλά αλλού κρύβεται η μαγεία. Το ίδιο φυσικά και χωρίς δεύτερη σκέψη θα έρθουν και τα επόμενα επίπεδα του συστήματος.
Το σύστημα είναι τόσο άρτια δομημένο όπου για να φτάσει κάποιος στο σημείο μεταπήδησης σημαίνει πως πλέον έχει εισαχθεί εντελώς στο σύστημα, αποζητά, ενδιαφέρεται και σκέφτεται τα επόμενα βήματα. Μην με παρεξηγήσετε όμως, τα ταχύρρυθμα μαθήματα προσφέρουν ακριβώς αυτό που υπόσχονται αλλά για όποιον θέλει το κάτι παραπάνω, ε τότε, η ανέλιξη στο Street Combatives έρχεται όσο φυσικά ακολουθεί το γράμμα Β το Α. Ο ασκούμενος φτάνει στο σημείο να αναρωτιέται ο ίδιος πως θα μπορούσε να συνεχιστεί διαφορετικά η άσκηση και η τεχνική. Εκεί έρχεται η δομή του συστήματος με τα αρθρωτά επίπεδα και του προσφέρει τις απαντήσεις που αποζητά.
Τα τρία πρώτα επίπεδα επικεντρώνονται στην διαμόρφωση επιθετικού πνεύματος, στην εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων, στην εκγύμναση του σώματος αλλά και του πνεύματος και κυρίως στην εμφύσηση του χαρακτηριστικού «μπορώ» στον ασκούμενο. Μπορώ να παλέψω, μπορώ να αμυνθώ αποτελεσματικά, μπορώ να τα καταφέρω, μπορώ να προκαλέσω πόνο, μπορώ τα πάντα. Μέσα από τα 3 πρώτα επίπεδα ο ασκούμενος αποτινάσει το «καλό» παιδί από πάνω του και καταλαβαίνει το τι μπορεί να κάνει το σώμα του. Πάντα μέσα στα όρια της αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας…
Αυτόν τον νέο χαρακτήρα που έχει πλαστεί έρχεται το Street Combatives να τον αναλάβει ώστε να μπορέσει να εκπαιδευτεί σε πιο λεπτές τεχνικές. Με τη λέξη «λεπτές» δεν εννοώ κινηματογραφικές ή φαντασμαγορικές αλλά πιο άρτιες. Όλοι, άλλωστε, κυμαινόμαστε σε κάποιο από τα επίπεδα του Need-to-Know Basis. Όσο πιο πολύ βελτιώνεις κάποιες τεχνικές τόσο συνειδητοποιείς ότι το οπλοστάσιο είναι μεγάλο και η μία κίνηση μπορεί να ακολουθηθεί από άλλες. Ναι, αν εκπαιδεύσεις την γροθιά σου, έχεις μία πολύ αποτελεσματική γροθιά. Μπορεί σε κάποιον αυτό να είναι αρκετό. Need-to-know basis… Όταν έρθουν και δέσουν άλλες συνάψεις πάνω στο tatami τότε συνειδητοποιείς ότι μία και μόνο γροθιά ίσως να μην είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο σου για αυτό που πρόκειται να κάνεις. Η απάντηση στο αν η γροθιά είναι αποτελεσματική ή όχι κρύβεται κάπου στις σελίδες του Civilian. Η συνέχεια με ένα άρτιο takedown ή μία ρίψη είναι η επιτομή του Street. Απαραίτητες τεχνικές? Ίσως. Αρτιότερες? Μάλλον.
Η μεταπήδηση στο Street προϋποθέτει την άρτια γνώση των προηγούμενων επιπέδων. Αυτό συνεπάγεται και την ικανότητα διδασκαλίας βασικών τεχνικών σε νέους ασκούμενους. Άλλωστε, ο μόνος τρόπος για να επιβεβαιώσεις πως γνωρίζεις ένα θέμα καλά είναι να αντιμετωπίσεις νέους μαθητές, με νέα οπτική και νέες απορίες. Αυτή η εμπειρία σου προσθέτει ένα ακόμα λιθαράκι στον τοίχο της αυτοπεποίθησης που χτίζει το σύστημα. Εγώ να διδάξω? Ανήκουστο… Και όμως. Με την σωστή καθοδήγηση όλοι μπορούν να διδάξουν. Αυτό είναι, άλλωστε, και ένα κύριο χαρακτηριστικό του Combatives. Η δημιουργία εκπαιδευτών… όχι οι ζώνες και οι επιδείξεις.
Αυτό το στοιχείο της ολοένα και αυξανόμενης αυτοπεποίθησης είναι και το κυριότερο χαρακτηριστικό που με έχει ακολουθήσει από τα πρώτα μαθήματα μέχρι και τώρα. Ένα εξαιρετικό ταξίδι που διαμορφώνει έναν δυναμικό και μαχητικό χαρακτήρα. Το ενδιαφέρον είναι πως πλέον, αφού έχει εξασκηθεί η εσωτερική ανάλυση της νέας ιδιοσυγκρασίας, έρχεται το στάδιο της πρόσκλησης και προσέλκυσης νέων ασκητών. Από το «ω ρε φίλε τι μπορώ να κάνω» φτάνουμε στο «πίστεψέ με, και εσύ μπορείς». Πιάνω άπειρες φορές τον εαυτό μου να σκέφτομαι «αυτός χρειάζεται επειγόντως μερικά μαθήματα στο tatami για να καταλάβει τι είναι ικανός να καταφέρει». Αυτό το συναίσθημα δεν μου το έχει προκαλέσει κανένα άλλο σύστημα… Αυτή, θεωρώ, είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία και επαλήθευση ενός συστήματος και όχι στα νούμερα και στα views διαδικτυακά. Όταν οι μαθητές φέρνουν οικείους σημαίνει ότι κάτι δουλεύει σωστά και αυτό φαίνεται προς τα έξω.
Πως φαινόμαστε εμείς οι ίδιοι στα μάτια των δικών μας ύστερα από τόσα χρόνια εκπαίδευσης άραγε?
Ραντεβού στο Advanced και μην ξεχνάτε, KISS!
M.Ξ. 7.2024