Είναι βέβαιο ότι οποιαδήποτε δραστηριότητα επιλέξει κάποιος για τον ελεύθερό του χρόνο θα του προσφέρει διδάγματα, δεξιότητες ή και τα δύο. Το θέμα με το Combatives είναι ότι σου αλλάζει την ζωή. Η εμπειρία των εκπαιδευτών σε συνδυασμό με ένα σύστημα που δοκιμάστηκε στον πόλεμο συνθέτουν την συνταγή που χρειάζεται κάποιος για να απεμπλακεί από τις περισσότερες καταστάσεις που απειλείται η ζωή του αλλά και να διαπρέψει σε αυτήν.
Το σημαντικότερο μάθημα που έχω πάρει από αυτό το σύστημα είναι ότι χρειάζεται πρόθεση και φαντασία σε οτιδήποτε επιχειρήσεις. Μπορεί να είσαι ικανός να κάνεις την πιο αποτελεσματική τεχνική σε μια συμπλοκή, όμως αυτό από μόνο του είναι άχρηστο εάν δεν έχεις πιστέψει ότι μπορείς και θες να το κάνεις. Είναι απαραίτητο να έχεις στην συνείδηση για να διαχωρίσεις μια επικίνδυνη κατάσταση από μια απλή αλληλεπίδραση και κρίσιμης σημασίας να έχεις το θάρρος για να προβείς στην επόμενή σου κίνηση. Αυτά φυσικά δεν μπορείς να τα βρεις κάπου έτοιμα, χρειάζονται εξάσκηση. Κάποιες φορές θα χρειαστεί να φωνάξεις όσο πιο δυνατά μπορείς για να ξεφύγεις από κάποιον που θέλει να σε εκμεταλλευτεί, ενώ κάποιες άλλες χρειάζεται να είσαι αρκετά εύστροφος ώστε να αποφύγεις μια μάχη που δεν γίνεται να νικήσεις. Έτσι, έμαθα να μπαίνω σε διάφορους ρόλους είτε λεκτικούς είτε σωματικούς που μου επιτρέπουν να αποχωρίσω από κάπου αναίμακτα.
Κάτι που θα έλεγε κανείς ότι έχει εμποτιστεί για τα καλά στους ασκούμενους του Combatives είναι η διαπίστωση ότι οι απλές και άμεσες τεχνικές είναι ζωτικής σημασίας και χρειάζεται τις εφαρμόζεις σωστά για να μπορέσεις να συνεχίσεις. Και να θες δηλαδή, δεν γίνεται να μην αντιληφθείς ότι τα θεμέλια του συστήματος συγκροτούν τα επόμενα επίπεδα. Οι κινήσεις είναι βγαλμένες από την φυσική κίνηση του ανθρώπου για αυτό δεν είναι δύσκολο να εφαρμοστούν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης (εφόσον κάποιος τις έχει επαναλάβει από εκατοντάδες έως και χιλιάδες φορές, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και την ζύμωση που έχει με την αυτοάμυνα).
Τέλος, κάτι που χρειάστηκε καιρός για να καταλάβω είναι ότι η αναπνοή σε έντονους ρυθμούς προπόνησης χρήζει ιδιαίτερης προσοχής καθώς υποστηρίζει όλο το μοτίβο των εγκεφαλικών, σωματικών και ψυχολογικών λειτουργιών. Πρέπει να ερμηνεύεται ως μια ξεχωριστή άσκηση, δηλαδή να έχει την ίδια βαρύτητα με την έννοια της γυμναστικής και γενικότερα της προπόνησης σε υψηλούς παλμούς.
Ένα από τα ερωτήματα που καλούμαι να απαντήσω μέσα σε αυτό το άρθρο είναι το εξής: “Πώς βλέπω τις προκλήσεις της ζωής μου μετά από την εκπαίδευση στο σύστημα Combatives”. Η απάντηση που δίνω είναι διαφορετική καθώς το ερώτημα με περιορίζει. Όλη η ζωή μετατρέπεται σε μια πρόκληση. Οι αμήχανες στιγμές της καθημερινότητας συρρικνώνονται κάθε φορά που η σκέψη μου φιλτράρεται με τις
εικόνες της προπόνησης. Οι ώρες που θα περάσω στην σχολή μου ως φοιτητής είναι ένα δώρο που κάνω στον εαυτό μου, αφού μέρα με την μέρα προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την γνώση των καθηγητών μου, κάνοντας ουσιαστικές ερωτήσεις, αναλαμβάνοντας περισσότερες ευθύνες και εστιάζοντας στην κεντρική ιδέα της διάλεξης. Τίποτα διαφορετικό δηλαδή από αυτά που κάνω στις προπονήσεις μου, οι οποίες βρέθηκαν στο μονοπάτι του μαχητή ως πηγή έμπνευσης. Σιγά σιγά, τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης για την κάθε μέρα που περνάει και με βρίσκει ζωντανό αρχίζουν να εμφανίζονται σε ολοένα και περισσότερες καταστάσεις που αντιμετωπίζω.
Κάποιες μέρες θα εκφράσω την ατάκα που διπλοσκεφτόμουν, όπως ακριβώς και στην προπόνηση θα πάρω μια παραπάνω πρωτοβουλία για να ελέγξω την αποτελεσματικότητα της τεχνικής. Κάποιες άλλες μέρες θα αποσυμπιέσω την πυκνή ατμόσφαιρα που επικρατεί σε μια κοινωνική αλληλεπίδραση, τσαλακώνοντας τον εαυτό μου, όπως ακριβώς και τα βράδια στην ”παλαίστρα” θα σφίξω τα δόντια και θα συνεχίσω τα χτυπήματα. Τα κοινά σημεία ασκούμενου – πολίτη είναι αρκετά και χάρη στο πρώτο η πραγματικότητα του δεύτερου μετατρέπεται σε πάρκο αναψυχής.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό καθώς ο τρόπος που ήρθα σε επαφή με αυτό το “σχολείο” ήταν ξαφνικός και απρογραμμάτιστος. Παρ’ όλα αυτά η τύχη δεν είναι αρκετή από μόνη της για κάποιον που θέλει να προχωρήσει καθώς χρειάζεται συνείδηση για να εκτιμήσεις το ερέθισμα που σου παρουσιάζεται. Θεωρώ ότι τα χρόνια που έχω αφιερώσει σε αυτό το σύστημα είναι ανεκτίμητα και με έχουν μετατρέψει σε έναν περισσότερο θαρραλέο και δυναμικό άνθρωπο. Η επαφή με την βίαιη και σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου λειτουργεί ως εργαλείο για να αντιμετωπίσω τα προβλήματα της καθημερινότητας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο βασικότερος στόχος των προπονήσεων είναι να προσομοιώσουν ρεαλιστικά μια άσχημη κατάσταση σε οποιοδήποτε περιβάλλον, οπότε δεν είναι λίγες οι φορές που οι ασκήσεις στο dojo θα γίνουν άτσαλες, άβολες, βρώμικες και επίπονες. Άλλες φορές θα χρειαστεί να υποδυθείς κάποιον ρόλο ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που χρειάζεται να γίνεις αρκετά δημιουργικός προκειμένου να ξαφνιάσεις τον συνασκούμενό σου. Θα απογοητευτείς και θα ενθουσιαστείς, κάθε προπόνηση θα είναι διαφορετική και για μένα αυτό είναι αναγκαίο συστατικό. Θεωρώ ότι οτιδήποτε σε κάνει να νοιώθεις ευάλωτος επιβάλεται να αντιμετωπιστεί και με το Combatives θα έχεις πολλές ευκαιρίες να το κάνεις. Για μένα οποιοσδήποτε σκοπεύει να αφιερώσει χρόνο στον χώρο της αυτοάμυνας είναι άξιο να δοκιμάσει το συγκεκριμένο σύστημα.
Μ.Ε. 03.2023